pałować

pałować: pałować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, pałowaćłuję, pałowaćłuje, pałowaćany {{/stl_8}}– spałować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o policji i innych siłach porządkowych: bić kogoś mocno pałką': {{/stl_7}}{{stl_10}}Milicja pałowała demonstrantów. Spałowany przez zomowców. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}pałować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, środ. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o nauczycielu: dawać oceny niedostateczne' {{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужен реферат?

palować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, palowaćluję, palowaćluje, palowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywiązywać, przytwierdzać coś do pala wbitego w ziemię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palować listwy odciągowe. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palować — ndk IV, palowaćluję, palowaćlujesz, palowaćluj, palowaćował, palowaćowany 1. «umocowywać, przytwierdzać coś do pala wbitego w ziemię» 2. «wbijać pale w grunt o małej wytrzymałości w celu umocnienia go i przygotowania pod budowę jakiegoś obiektu» … Słownik języka polskiego
pałować — ndk IV, pałowaćłuję, pałowaćłujesz, pałowaćłuj, pałowaćował, pałowaćowany pot. «bić, okładać kogoś pałką» … Słownik języka polskiego
palowanie — n I rzecz. od palować … Słownik języka polskiego
spałować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pałować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias